ტყეში შესვლისთანავე ვიგრძენი სურნელი.ჩიტების ნაზი ჭიკჭიკი,ფოთლების შრიალი.მე პიტერს შევხედე,ნუთუ მარტო მე ვგრძნობ ამ მშვენიერ ატმოსფეროს?ბუჩქებიდან ხმა ისმის.პიტერმა მოიმარჯვა დანა და დაელოდა მტრის გამოჩენას,მაგრამ... -ეი,ეს მე ვარ ქლოუი! არ მომკლა.
-დილა მშვიდობისა ქლოუი! -მშვიდობისა-გაბრაზებული ხმით ამბობს პიტერი.ვფიქრობ გაბრაზებულია,რომ ქლოუი ვერ მიხვდა სად ვართ.ეს ტყეა! აქ ბევრი მხეცი დაწრწის,მაგრამ ქლოუიმ ეს ტყე 5 თითივით იცის.უბრალოდ პიტერი ვეხვდება ამას. ქლოუი გრინი 17 წლის.მონადირე.ის ჩემს პირდაპირ სახლში ცხოვრობს.თავიდან ჩვენ ერთმანეთს ვერ ვეწყობიდით,ძალიან თავდაჯერებული,ამაყი გოგონა იყო,სანამ არ ვაჯობე მშვილდოსნობაში.1 კვირა თავჩაგინდრული დადიოდა,ბოლოს პატიება მთხოვა და ჩვენც მეგობრები გავხდით.
-ქლოუი,რამდენი ხანია რაც აქ დაეხეტები?-პიტერი -ალბათ 8 საათინ აქ ვარ.არ შემილია ამ ადგილს მოვცილდე,აქ ისეთი გარემოა სადაც თავს თავისუფლად ვგრძნობ-ქლოუი,აი აი ეს მომწონს მასში,ჩვენი აზრები ემთხვევა ერთმანეთს.მისი ეს სიტყვები გულში მომხვდა.გამეღიმა,ჩავეხუტე,ის კი გაკვირვებული შემყურებს.მივხვდი რაც გულში გაიფიქრა,გიჟიაო,მაგრამ მე თავს გიჟად არ მივიჩნევ... -ბოდიშით რომ ამ ტკბილ მომენტებს გირღვევთ,მაგრამ მომშივდა.თუ შეიძლება სახლში დავბრუნდეთ!-ამბობს პიტერი. როდესაც ტრიალ მინდორზე გავედით,დავინახე ულამაზესი ყვავილები.არ შემეძლო ზურგი შემექცია,მაშინვე მისკენ გავიქეცი.ეს ლილიებია.ჩემი საყვარელი ყვავილები.ლილიების სურნელოვანმა არუმატმა ჩემი დაიკი ლილი გამახსენდა....
|