არანაირი დანაშაული არ მიმიძღოდა ქლოუის მშობლების სიკვდილთან.მე არ ვიყავი ის ბრალდებული,რის გამოც მისი მშობლები გარდაიცვალნენ.ალბათ მისის და მისტერ ფლიჩერები შეეწინააღმდეგეს მათ,ან სიკვდილის მანქანებს ხელი მოეფხანათ და მოკლეს.იმ დღის მერე ქლოუი სულ პიტერთან იყო.ის მას უვლიდა...მაგრამ დრო ძალიან გაიწელა,ყოველ ღამე ლილიზე ვფიქრობდი,არ მაძინებდა მისი ტირილი იმ დღეს როცა მომაშორეს,როცა წაიყვანეს პანემში.ეს საკითხი მიივიწყა პიტერმა,მაგრამ არ ვსჯი,ის ხომ მთელი კვირა ქლოის თანყვებოდა.

დილას ტყეში ვნადირობდი,შეშა მომქონდა ჩემი სახლისთვის და პიტერისთვის.შუაღეს ბალახეულობას ვაგროვებდი ,რომ გამეკეთებინა წამალი,ჩაი და სხვა;მართალია მთელი სოფლის გამოკვებას ვერ ვახერხებდი,მაგრამ ვცდილობდი პატარებისთვის ხორცი მაინც მიმეცა,ცოტახანს მაინც იცოცხლებდნენ.ღამეს პიტერთან ვრჩებოდი.დაუსრულებლად მეჩვენა ყველაფერი სანამ...სანამ გალაგრამა არ მომივიდა პანემიდან.

„ძვირფასო ante meridiem-ში მცხოვრებნო ოჯახო,თვენი შვილი ელიზაბეტ ვოლკერი ჩვენ გვყავს მძევლად აყვანილი,მას მხოლოდ ერთ შემთხვევაში დაგიბრუნებთ,თუ შეძლებთ თქვენი ქმრის/მამის მისტერ ჯონს ვოლკერის ერთ-ერთი დაუმთავრებელ ნაშრომებს თუ მოგვაწვდით. ამ პირობებს თუ არ აღასრულებთ,თქვენი შვილი შიმშილით ან წყურვილით მოკვდება."

ამ წერილის წაკითხვის შემდეგ ცოტაოდენი სიახრული ვიგრძენი,გამიხარდა რომ ლილი ცოცხალია,დედას უნდა ვუთხრა?არა ისედაც ცუდადაა...არ მინდა უფრომეტად დავაღონო.

საღამოს ისევ მივაკითხე პიტერს და ეს გალაგრამა გადავეცი.მან წაიკითხა და მითხრა:

-ნუთუ კიდევ არ მოიშლი შენსას? გინდა რომ იპოვო? არ ნებდები?

-არა! პიტერ დარწმუნებული ვარ,რომ ლილი უმენებლი დამიბრუნდება.გესმის,მე მათ გავანდგურებ!მათ გონიათ რომ ვერ ვიპოვი,გონიათ რომ უკან გავიქცევი მხდალივით!დროა ჩვენც დავიმკვიდროთ სასუფეველი.გავიმარჯვოთ!

-როგორ შეგიძლია ეს სისულელე ილაპარაკო? რითი გაანადგურებ?მისცემ იმ ნივთს? აჰ...თავს იმცირებ!-თქვა და ქლოუის თხილი გაუწოდა.

-ანი,ლილი მართლაც იმსახურებს თავისუფლად იცხოვროს,მაგრამ როგორც მივხვდი ეს წამალი ცუდი ნიშანია.ეს წამალი გაამწვავებს მდგომარეობას,რადგან ესე ძალიან უნდათ-თქვა ქლოუიმ დაბალი ტონით.

-თქვენ არ იცით რას ლაპარაკობთ,ხვალ დილითვე გავემართები ბიბლიოთეკისკენ.უნდა ვიპოვო ნაშრომები.თუ ვიპოვე,ნაშრომებისდა მიხედვით ნივთსაც მოვიპოვებ.მხოლოდ ერთს ვითხოვ,თქვენს დახმარებას...

-ჩემს ცხოვრებას დიდი მნიშვნელობა აღარ ენიჭება,თუნდ გზაში მოკვდე თუნდაც აქ ეს აღარ მაღელვებს.მე დაგეხმარები.მიჭირს ამისითქმა მაგრამ უნდა დავეხმაროთ პიტერ!-ქლოუიმ იმედიანი თვალებით შეხედა პიტერს

-გახსოვს იმ დღეს რა მითხარი,რომ დამეხმარებოდი ამის საპოვნელათ,შენ დამპირდი.-პიტერი ჩაფიქრინადა.დიდიხნის ფიქრი არ დასჭირვებია.

-მოვდივარ,მაგრამ სამნი ამ საქმეს ვერ გავართევთ თავს,ისეთი ადამიანი დაგვჭირდება ვინც დახვეწილია ასეთ საკითხებში.-მე არ ვიცნობდი ასეთ ვინმეს,არც ქლოუი იცნობდა,მაგრამ პიტერს სახეზევე შეეტყო ვიზეც იყო საუბარი…