-ანი გაიღვიძე...ჩვენ უკვე მოვედით!- ჩამე ხმა ტკბილი ხმა

-ქლოუი!-დავიძახე და თვალები გავახილე.

ქლოუი მომღიმარე,რომ დავინახე ძალიან გამიხარდა.გადავეხვი მას.

-დილა მშვიდობისა,არ მინდოდა შენი გავიღძება...მაგრამ ეს საიკითხი ქლოუიმ განახორციელა.-თქვა ტროიმ.ტროი,არც ისე ცუდი ბიჭი ჩანდა.თითქოსდა სიმპათია გამიჩნდა,მაგრამ რადროს ეს არის...ჩვენ საქმე გვქონდა გასაკეთებელი.

-მოდით,მოვწესრიგდეთ და გავუდგეთ გზას.-მე მაშინვე ჩანთას დავავლე ხელი,მოვიკიდე ზურგზე და გემიდან გადმოვედი.

ჯუნგელბი ძალიან ლამაზი იყო,მაგრამ მეტად სახიფათო და საშიში.ჩვენ გავუდექით გზას.გზა არც თუ ისე დამღლელი იყო.წყნარათ მივიწევდით წინ.

-მოდით ცოტა ტემპს ავუჩქაროთ,იქნებ დაღამემამდე მივაგნოთ იმ მთას?-თქვა პიტერმა.

-კი,მაგრამ თუ სწრაფათ ვიმოძრავებთ,მალე დავიღლებით და ამან შეილება წყალიც შეგვიმციროს.-თქვა გენიოსმა ტროიმ.მე მაშინვე მას მივემხრე.

ასეთი ძლიერი ემოციები არ მქონია,თითქოს შევედი სახლში,სადაც ემოციებით სავსე იყო.ვერ შევიკავე და სიცილი დავიწყე...ქლოიმ იგრძნო ემოცია.მან ტირილი დაიწყო.ბიჭები გაკვირვებულები გვიყურებდნენ,ვერ ხდებოდნენ,რომ ჩვენ ემოციების ღუბლს გავმოვცდით.ვერ ვჩერდებოდი სიცილისგან.ტირილში გადამდიოდა!ხოლო ქლოუიმ შეძლო თავი ხელში აეყვანა.მან ცრემლები მოიწმინდა.მეც დაშვიდდი.

დაღლილებმა კუჭი გამოვიკვებეთ და გზა გავაგრძელეთ.მთას ვუახლოვდებოდით,რომ შრიალი მომესმა.

-შეჩერდით-დავიყვირე.

ყვირილი ექოსავით გავარდა მთელს კუნძულზე.და ხმა უფრო გამძაფრდა...თითქოს რაღაც ძლიერი გიახლოვდებაო,მაგრამ მაშინვე მიწყნარდა.ჩვენ იმ ადგილს ვუყურებდით სადაც ხმა გაისმა.

ვეფხვი გადმოხტა...მისი აღწერა გამიჭირდება,რადგან შიშისგან აკაკნკალებულმა ვერ დავიმახსოვრე,მისი ვიზუალური აღნაგობა...

-ღმერთო ჩემო...-ჩაილაპარაკა ქლოუიმ.ისე ხმამაღლა სუნთქვადა...

პიტერს გავხედე.პიტერმა თავით დამიქნია და მაშინვე მშვილდისარი ამოვიღე.ვეფხვი ამას მიხვდა და დაიღრიალა.ეს ღრიალი,უფრო დახმარებას გვეუნებოდა ვიდრე ჩვენს მოკვლას.მაშინვე შვილდი დავწიე...ვეფხი გაიქცა...

-რა? სად გაიქცა? ნუთუ ასე ადვილად მიატოვა ოთხი უგემრიელესი კერძი? -თქვა პიტერმა.

-კინაღამ შარვალში ჩავისვარე...ღმერთო მადლობა!-თქვა პიტერმა.

ქლოი აზრზე ვერ მოდიოდა,რა მოხვდა ამ წუთებში.მან თვალებ დაყეტილი ჩაილუღლუღა:

-ნუთუ გადავრჩი?

მე საწყალ ქლოის ჩავეხუტე.ეს ფაქტი ძალიან უცნაურია,რომ ვეფხვი გაექცა ადამიანს...

-გავაგრძელოთ გზა? თუ დავისვენოთ?-დაიყვირა პიტერმა.

-მალე მთვარეც გამოჩნდება.ღამე სიარული,როგორც დღეს დავინახეთ სახიფათოა!-თქვა ტროიმ-წავალ შეშას მოვიტან.

ცოტახანიც და ცეცხლმა სუნი აუშვა...