|
 
მოთხრობის წინა თავი <)) Come to Me ♥ [10]
Come to Me babe.♥ [11]
წამოვდექი და ჯასტინს დავუწყე ძებნა, რამოდენიმე წამში კი მისი სიმღერის ხმა გავიგე და გამეცინა, ეს ხმა სააბაზანოდან გამოდიოდა და თან ვფიქრობდი, რომ ცეკვავდა :დ ისეთი სასაცილო იყო :დ მაშინვე საწოლზე წამოვწექი, საბანი გადავიფარე და ჯასტინს დავუწყე ლოდინი )) ცოტა ხანში ისიც გამოვიდა, წელს ზემოთ შიშველი, ქვევით პირსახოც შემოხვეული და თმებს იმშრალებდა!
–დიდი ხანი გღვიძავს? – მომიახლოვდა და ნაზად მაკოცა
–არც ისე! მეც შევალ აბანოში! – საბანი შევიხვიე და შევედი..იქედან არც ისე მალე გამოვედი! როცა გავედი ჯასტინი უკვე მომზადებული დამხვდა ))
–რა სიმპათიური ხარ! – ამჯერად მე მივედი და ვაკოცე!
–შენ მოემზადე და მერე გეტყვი კომპლიმენტს! – კოცნა უნდოდა, მაგრამ აღარ ვაკოცნიე :დ როცა მოვემზადე კომპლიმენტი მითხრა, ოღონდ ზედა არ მოეწონა და სხვა ჩამაცმევინა :დ))
ქვემოთ როცა ჩავედით, ალექსი დაგხვდა!
"სულ აქ როგორ უნდა იყოს! სახლი არ აქვს?!"
შევეცადე, რომ ჯასტინს ჩემი ეჭვიანობა არ შეემჩნია :დ)) და ამიტო ღიმილით შევეგე ალექსს, ალბათ გაუკვირდა! მაგრამ სულ ფეხებზე მეკიდა! მთელი დღე საუბარში გავატარეთ, თუმცა 6საათზე ვის დაეძინებოდა! ალექსმა დავიღალეო და ძლივს წავიდა! ყველა ჩვენ–ჩვენ ოთახებში ავედით. ჯასტინი ამჯერად თავის ოთახში წავიდა! მარტო ვიყავი და მომაწვა ჩემებური ფიქრები, კითხვები..! ვცდილობდი რომ არ მეფიქრა, რადგან ვიცოდი, რომ ტირილით დავასულებდი! თუმცა ფიქრს ვერ ვწყვეტდი! ამიტომ რეისთან გავედი, მეისბუქზე თამაშობდა, წამოწოლილი))
–რა გჭირს? რატო ხარ მოწყენილი?!
–მომაწვა ჩემი ფიქრები! როცა საჭიროა არაა! – მეისბუქი გვერდზე გადადო და მანიშნა, ყურადღების გისმენო!
–მეშინია რეი..! რა იქნება როცა აქედან წავალთ? მე ალასკაზე წავალ! ჯასტინი ლოს–ანჯელესში..! ალექსიც მას მიჰყვება! მერე კაცმა არ იცის, ჯასტინი რამდენ გოგოსთან იქნება! მიყვარს დებილი და მისი დაკარგვის მეშინია რეი! რა ვქნა რომ გადამიყვაროს და უბრალოდ წამიერ გრძნობად მივაჩნდე? მის სიყვარულში მუდამ მარწმუნებს ჯასტინი, მაგრამ როცა ჩემგან მოშორებით იქნება ვინ იცის რამდენ გოგოს გაიცნობს და რამდენის ბოიფრენდი იქნება..! მძულს ჩემი ფიქრები! – ვთქვი უკვე ცრემლნარევი ხმით
–როქსი! – ხელი ხელზე დამადო –გიყვარს ჯასტინი? მისი გჯერა? – მხოლოდ თავი დავუქნიე –მაშინ ნურაფრის გეშინია! სად არ უნდა იყოთ, რამდენი მეტრიც არ უნდა გაშორებდეთ, თუ მართლა გიყვართ ერთმანეთი! ერთმანეთს ვერ დაივიწყებთ! არ აქვს მნიშვნელობა ჯასტინი რამდენ გოგოსთან წავა ან იქნება! შენზე იფიქრებს მუდამ! და მას უფრო გაუჭირრდება უშენოდ ვიდრე შენ მის გარეშე! – უკვე ცრემლები წამომივიდა, როქსი კი მხოლოდ მომეხვია და თმაზე მეფერებოდა..რამოდენიმე წუთში კარზე ვიღაცამ დააკაკუნა, მაშინვე ცრემლები შევიმშრალე და მსუბუქი მაკიაჟი წავისვი!
–შემომიშვით! აღარ მაქვს ფეხები! – დაიძახა გაბრაზებულმა
–შემოდი შემოდი! – შემოვიდა მომზადებული და გაპრანჭული ოდრი
–მიდიხარ სადმე?
–კლუბში! ამომიშვეს მე! უთხარი და წავიდეთო! ჩაიცვით!
–მე არ მოვდივარ! – საწოლზე წამოვწექი
–აუ როქსი..
–ვერ გადამათქმევინებთ! – მიხვდნენ რომ აზრი არ ჰქონდა და შემეშვეს..
რეი მოემზადა და ქვევით ჩავიდნენ, მანამდე კიდევ ერთხელ მკიტხეს მაგრამ ისევ უარი ვუთხარი! რეის მეისბუქი მუხლზე დავიდევი და თამაში დავიწყე, თან ბითსებით დავიწყე მუსიკების მოსმენა..! რამოდენიმე წუთში ოთახის კარი გაიღო, ავიხედე ზევით და ჯასტინი შემრჩა)) ბითსები მაშინვე მოვიძვრე
–ადექი დროზე და მოემზადე! – მკაცრად მითხრა, მომიახლოვდა და წამომაყენა..!
–არ მინდა ჯასტინ..!
–როქსი! მეწყინება იცოდე! წამოხვალ! თორე მერე საყვედური არ მითხრა ალექსთან რატო გაატარე დროო!!
–აუუუ! – რეის გარდერობი გამოვაღე და ჯასტინმა ამარჩევინა კაბა! მაინც ყოველთვის ახერხებდა ჩემს გადარწმუნებას და..!
პირველ სართულზე როცა ჩავედით გოგოები გაკვირვებულები მიყურებდნენ, ბოლოს კი ოდრიმ სიცილით მითხრა
–აი რას გიშვება სიყვარული როქსი! აწი ჯასტინს ვეტყვი რამეს თუ არ დამიჯერებ! – ყველას გაეცინა, ჯასტინს ბრაზნარევი სახით ვუყურებდი, წელი ხელზე შემომხვია და გარეთ ისე გავედით, მანქანაში ყველას განაწილებული ჰქონდა ადგილები)) საბედნიეროდ თუ სამწუხაროდ ალექსიც ჩვენთან დაჯდა და გავბრაზდი მართლა! ოღონდ ვცდილობდი არ შემემჩნია..ჯასტინმა შემომხედა, მაკოცა და ხელი ფეხზე დამადო, წარმოიდგინეთ ალექსის სახე :დ))
კლუბამდე ძლივს მივაღწიეთ! ღამე იყო, მაგრამ საშინელი საცობები..! ცხადა კლუბში ჯასტინის დახმარებით შევედი, მე ხომ არასრულწოვანი ვიყავი! სხვადასხვა მეგობრები გვემატებოდნენ, მე კი სკამზე ვიყავი ჩამომჯდარი და მომღიმარ სახეებს ვუყურებდი! ვფიქრობ მაინც სჯობდა არ წავსულიყავი, რომ ეჭვიანობით არ მომვკდარიყავი, ჯასტინი სულ სხვადასხვა გოგოს ეცეკვებოდა!
–როქსი ნუ ეჭვიანობ! – გვერდით დამიჯდა რაი და შუბლზე მაკოცა
–არ ვეჭვიანობ! – ისეთი ხმით ვუთხარი, რომ ალბათ ვინმეს მოვკლავდი!
–საერთოდ არა! – კიდევ ერთხელ გაიცინა –ნუ ხარ ეგეთი ეჭვიანი! ჯასტინს მხოლოდ შენ უყვარხარ! დამიჯერე!
–მჯერა! ნახე რა საყვარლად ცეკვავს! – გაბრაზებულმა ვთქვი და დავიჭყანე
–ნუ იჭყანები! კაი რა :დ აბა შენ არ ეცეკვები და :დ
–მაინც როგორ ცეკვავს შეხედე! აუ ამას ეხა ვანანებ! – წამოვდექი და სხვა ბიჭებს დავუწყე ცეკვა :დ ჯასტინმა დამინახა და ოპა მისი სახე ალბათ სულ გაწითლებული იყო! ერთ ბიჭს მაინც ზედმეტები მოდიოდა, მეც ზედმეტი მომივიდა..! ხელი უკანალზე მომკიდა და არ შევეწინააღმდეგე...ოღონდ არ მაკოცა! ჯასტინი არ მომიახლოვდა პირიქით, საპირფარეშოში გავიდა და ბიჭებიც მას მიჰყვნენ
–კარგი მადლობა რომ მეცეკვე უნდა წავიდე! – ვთქვი დარცხვენილმა და საკუთარ თავზე გაბრაზებულმა
–აქ იყავი!
–დამიჯერე სჯობია გამიშვა თორე შენთვისაა უარესი! – ისეთი სახით ვუთხარი, წამში მიხვდა, რომ რამეს ვუზამდი და მომშორდა..ჯასტინს დავუწყე ძებნა, საპირფარეშოში გავედი, თუმცა აღარ დამხვდა არავინ და ისევ ჩემს ადგილს დავუბრუნდი და ხელებს მუხლებზე ვირტყამდი..
–კარგი რა როქსი! მართლა ზედმეტი მოგივიდა! ჯასტინს ეგეთები და მსგავსებიც არ უქნია! ჩათვალე! რომ ბიბერმა შენ მიმართ ნდობა დაკარგა! – დანაშაულის გრძნობა მატულობდა და მატულობდა
–კარგი რეიჩელ! ისედაც ცუდად ვარ!
–შენი ბრალია! – მალე დავიშალეთ, რადგან ჯასტინი სახლში დაბრუნდა..! *** არ ვიცოდი მისთვის რა მეთქვა...სინანულის გრძნობა მკლავდა და მივხვდი, რომ უბრალოდ ის დავკარგე ჩემი უმიზეზო და უმსგავსო საქციელის გამო!
–ჯასტინ..! – კარზე რამდენჯერმე დავაკაკუნე, თუმცა ხმას არავინ მცემდა..მაინც გავბედე და კარი შევაღე, მისი დანახვისას საკუთარი თავი საერთოდ შემზიზღდა! მისკენ გავემართე, თუმცა წამიერად სისუსტე ვიგრძენი..! გულის რევა, მუცლის ტკივილი, თავბრუს ხვევა..თუმცა ყურადღება არ მივაქციე და საწოლზე ჩამოვჯექი
–ჯასტინ! – ხელზე შევეხე თუ არა მაშინვე მომიშორა –ჯასტინ გამეცი ხმა! ვიცი, ვიცი ცუდად მოვიქეცი! ჯასტინ! მაპატიე რა!
–აღარ მინდა შენთან როქსი..! მაპატიე, მაგრამ არ შემიძლია... – ცრემლები წამომივიდა, კიდევ ვიძახე მისი სახელი, თუმცა ხმა აღარ ამოიღო და ჩემს ოტახში გავვარდი..არ ვიცი როგორ მაგრამ ჩამეძინა..
*** გადიოდა დღეები, ჯასტინი კი უფრო და უფრო ცივი ხდებოდა..არც ვამტყუნებდი მას..! მუდმივად ალექსთან ერთად იყო...მაინც არ შემეძლო, მე ვიყავი დამნაშავე თუ არა..არ შემეძლო..! მეც ნელ–ნელა ვიცვლებოდი ფიზიკურადაც და სულიერად, ყველა მეუბნებოდა, რომ დავსუსტდი...თუმცა ვის ვუსმენდი..!
–მოვედით! – დაიძახა ალექსმა, როცა ის და ჯასტინი დაბრუნდნენ
–მე ზევით ავალ..!
–მაგრამ როქსი ახლა ჩამოდი...
–მეძინება და რაღაც ვერ ვარ კარგად... – კარგად მართლა ვერ ვიყავი
–კარგი დაისვენე. რამე თუ დაგჭირდეს აქ ვართ! – გავუღიმე, წამოვდექი, რამოდენიმე ნაბიჯი და ცუდად გავხდი! ქვე მდგომ ტუმბოჩკას ხელი მოვკიდე ძლიერად რომ არ დავვარნილიყავი და რაღაც გადავრდა...
–როქსი! – სწრაფად დაიძახა ოდრიმ, თუმცა მაშინვე გავსწორდი
–კარგად ვარ! ყველაფერი კარგადაა..სამზარეულოში გავალ!
–გამოგყვები!
–არ მინდა, წყალს დავლევ და ავალ ზევით! – სამზარეულოში ჩემთან ერთად ჯასტინიც შემოვიდა, ჩემ გამო არა! ალექსმა წვენი სთხოვა და მის გამო!
ისევ გულის რევის შეგრძნება! ისევ თავბრუს ხვევა! მაგიდად მივეყრდენი და წყალს ისე ვსვამდი..
–დარწმუნებული ხარ რომ კარგად ხარ? – ძლივს გავიგე მისი ტკბილი ხმა...
–ყველაფერი კარგადაა! უბრალოდ ... – ჭიქა ხელიდან გამივარდა და რომ არა ჯასტინი! არც მინდა წარმოდგენა..
–როქსი..! რა გჭირს?
–კარგად ვარ... – ისევ გავიმეორე და ვეცადე ფეხზე დავმდგარიყავი, თუმცა ვერ შევძელი და ჯასტინმა ისევ დამიჭირა, მისი თვალები..
–მაპატიე არ მინდოდა..! უბრალოდ შენს ჯინაზე ვქენი..არ მინდოდა ჯასტინ...
–ყველაფერი კარგად იქნება..შეგიძლია დგომა? – ისევ ვცადე და ძლივს–ძლივობით შევძელი
–მოგეხმარები და ავიდეთ ოთახში..
–მარტო ავალ, ბოდიში.. და არ უთხრა დანარჩენებს არაფერი – შევძელი და ჩემს ოთახში ძლივს ავედი...
დაწოლა მინდოდა, მაგრამ ვერ შევძელი! საწოლამდე ვერ მივედი..რამოდენიმე წამში კარის ხმა გავიგე
–როქსი..ვერ დადიხარ? – ხელი მომკიდა
–ვერა..– ხელში ამიყვანა და წამომაწვინა..
–ექიმს დავურეკავთ და გაესინჯები! – მკაცრად მითხრა
–არ მინდა ჯასტინ! კარგად ვარ! ქვევით ჩადი, ალექსს ეწყინება აქ რომ ხარ..
–და რატომ არ უნდა ვიყო აქ?
–იმიტო რო ... გული გატკინე და შენი ღირსი არ ვარ! ჯასტინ ჩადი კარგად ვარ და მადლობა... – ცოტა ხანი მიყურებდა, შემდეგ კი კარი გაიხურა..
ენა ტუჩებზე მოვისვი, წყლის სურვილი მკლავდა! თუმცა არ შემეძლო დგომა!
–როქსი! აი ჭამე! – შემოვიდნენ ბავშვები)) წვენი მაშინვე მოვსვი
–ექიმს გაესინჯები! – ისევ გამიმეორა ჯასტინმა, რომელსაც მხარზე ალექსი ეკიდებოდა თუმცა უხეშად იშორებდა
–აი ნახე! შემიძლია ფეხზე დგომა! – პლედი გადავწიე და ფეხზე წამოვდექი, უეცრად თავბრუს ხვევა..გულის რევის შეგრძნება, ტკივილი..
–როქსი! – და აქ გაჩერდა ყველაფერი..!
აბა როგორი იყო ? თქვენი არ ვიცი :დ და მე ყოველ წუთს მბურძგლავდა როცა ვწერდი ამას :დ ასეთი თავი მართლა პირველად დავწერე! რაღაც განსხვავებული))უღრმესი მადლობა, რომ მიკომენტარებთ<33 მართლა ძაან მიხარია<33 ესეც დააკომენტარეთ<33 თან თქვენი დიდი კომენტარები ისე მიხარია რო..:დდ<33 თქვენი აზრით რა სჭირს როქსის? :))
| 
195
712
9
