|
 
მოთხრობის წინა თავი <)) Come to Me [11]
Come to Me babe.♥ [11]
თვალები გავახილე თუ არა თვალში რამოდენიმე ადამიანი მომხვდა, ჩემთვის უცნობი სახეები..
–ვინ ხართ? – ვიკითხე და ცოტა გავინძერი
–მე ექიმი, ესენი კი ექთნები არიან) თავს როგორ გრძნობთ? – გამიღიმა
–კარგად..რა მოხდა? რა მჭირს?
–არაფერი, უბრალოდ როგორც ჩანს ბოლო დროს ბევრი ინერვიულეთ, თან მოიწამლეთ და..) როგორ ვერ შეამჩნიეთ, რომ მოიწამლეთ)
–ბოლო დროს მართლა ბევრი ვინერვიულე..ჩემები სად არიან?
–გარეთ გელოდებათ ყველა და შემოსვლას ითხოვენ, გნებავთ შემოვიდნენ?
–კი ძალიან გთხოვთ და აქედან როდის გამწერთ?)
–როგორც კი დავრწმუნდებით, რომ თავს კარგად გრძნობთ) – პასუხად მხოლოდ გავუღიმე, რამოდენიმე წუთში ჩემებიც შემოვიდნენ, ყველა ერთად იყვნენ, ალექსი ჯასტინს ეხვეოდა..მართლა ძალიან ვბრაზდებოდი და ვეჭვიანობდი!
–როგორ ხარ? იცი როგორ შეგვეშინდა? – მითხრა ოდრიმ
–ექიმმა მგონი გითხრათ თქვენც ჩემი მდგომარეობა, ამიტო არ ინერვიულო) – მზრუნველად ვუთხარი და ყველას ძალით გავუღიმე
მეგობრები მალე წავიდნენ, ჯასტინი გულს მიკლავდა იმით, რომ მუდმივად ალექსთან იყო, არადა წინა დღეს ვგრძნობდი, რომ მაპატია და ისევ ისე ძლიერად ვუყვარდი..ვიცი! რომ გული ვატკინე, მაგრამ უშეცდომო არავინაა!
მეორე დღეს გამწერეს ჩემი ბევრი წუწუნით, არ მინდოდა საავადმყოფოში წოლა და სახლში მინდოდა დაბრუნება! თავს ბევრად უკეთ ვგრძნობდი, თუმცა წამლების დალევა მაინც არ მინდოდა! ჭირივით მეზიზღებოდა მაგრამ მივეჩვიე)) ასე გადიოდა დღეები, ჯასტინი უფრო და უფრო ცივი ხდებოდა! სულ ალექსთან ატარებდა დროს, ცდილობდა მარტო არ დავრჩენილიყავით! მე კი უფრო ვიტანჯებოდი, მაგრამ არ ვიმჩნევდი და ყველასთან მხიარული ვიყავი! ზოგჯერ ვახერხებდი და ჯასტინს ვეუბნებოდი,
*მაპატიე გთხოვ, ძალიან მიყვარხარ!*
ერთხელ ჯასტინის ოთახში შევედი ღამე, რომ არავის არაფერი ეეჭვა, აივანზე გავედი და ჩამოვჯექი, თუმცა შემცივდა და შიგნით შევედი..გადიოდა ერთი, ორი, სამი საათი, ჯასტინი კი არ ჩანდა, მეც დავიღალე ლოდინით! გასვლა როდესაც დავაპირე, სწორედ მაშინ შემოვიდა ისიც, ოთახში საკმაოდ ბნელოდა, შუქი აანთო და ჩემი დანახვისას გაოცებული სახე მიიღო
–აქ რა გინდა როქსი? არ უნდა გეძინოს ახლა?
–უნდა მეძინოს ჰო აბა რა! და შენ ამ დროს იყო სხვა გოგოსთან ერთად და მასთან გქონდეს სექსი, მას შეეხო, მას აკოცო, მას მოეფერო! მე კი ვიჯდე ასე იდიოტივით და ვისმინო ის, რომ ისევ შეყვარებულები ვართ! ვერ გავიგე მართლა, ერთად ვართ თუ არა!
–არ ვართ ერთად და რაა ამაში გაუგებარი? ან შენ თუ სხვას ეფერები, კოცნი, ეხები, მე რა არ მაქვს ამის უფლება?
–მე არავისთვის მიკოცნია! უბრალოდ შენი ეჭვიანობა მინდოდა და დავიღალე, იმის მუდმივი ხსნით რომ შენ მიყვარხარ! რაც არ უნდა იყოს, მე არ დაგთმობ ბიბერ! – თვალი ჩავუკარი და მასთან ახლოს მივედი
–არ მომიახლოვდე! თორე ... გულს მომილბობ!
–მეც ეგ მინდა! – ხალათი გავიხადე და დამაშტერდა, შიშველი არ ვიყავი :დ)) – შენ არ მოგენატრე ჯასტინ? თუ ალექსი გინდა, და მე გასართობი ვიყავი?
–ჩემზე სექსი არ გაჭრის როქსი! თუ გინდა მხოლოდ ერთი ღამე იქნება! მე არ ვიქნები შენი შეყვარებული!
–ესეიგი არ გინდა რომ შევრიგდეთ..?
–არა! და რამდენი ხანია ამას გიხსნი!
–კარგი ბატონო! – ხალათი უცებ ჩავიცვი –ჯანდაბაშიც წასულხართ შენც და ალექსიც! იმედია უბედურები იქნებით ერთად! ოთახიდან გამწარებული გავედი და ჩემს ოთახში შევვარდი, იდიოტივით ტირილი დავიწყე და ვერ ვჩერდებოდი, ხმამაღალი ტირილი! სულ არ მაინტერესებდა ვინმეს ვაწუხებდი თუ არა! მე მტკიოდა გული და მინდოდა, რომ ეს ყველას ეგრძნო!
–როქსი..? გააღე კარი ... – სახელურს ეჯაჯგურებოდა ფრედო
–წადი! არავის ნახვა არ მინდა..მარტო მინდა ყოფნა ალფრედო! წადი..!
–როქსი გააღე! – ახლა ხმამაღლა დაიწყო ყვირილი
–რა ხდება? – ახლა რაიანი გამოვიდა
–როქსი კარებს არ მიღებს!
–როქსი..! გააღე კარი!
–წადით! მარტო მინდა ყოფნა რით ვერ გაიგეთ! საერთოდ არავის ნახვა არ მინდა, არც ახლა, არც ხვალ და არც მომავალში! მარტო მინდა ყოფნა! – მთელს ოთახში ღრიალი მოვრთე! და ყველა ოთახის კარებთან იდგა..!
–როქსი შემოგვიშვი და გააღე ეს წყეული კარი! რაიან, წადი მეორე გასაღები არ გექნება ამ ოთახის?!
–უი ეგ როგორ არ გამახსენდა! ეხლავე მოვალ!
–წადით, არ მინდა თქვენი ნახვა..! – შედარებით წყნარად ვუთხარი, უცებ რაის ხმა მომესმა, აბანოში შევვარდი ახლა და კარები ჩავკეტე
–აუ როქსი! რა პატარა ბავშვივით იმალები, თითქოს ვინმე მოკალი! გააღე ეგ წყეული კარები, თორე ჩამოვანგრევ იცოდე! – ცრემლები შევიმშრალე, სახეზე წყალი შევისხი და გარეთ მშვიდად გავედი, გაოცებული მიყურებდა ყველა
–..წადით..! არ მინდა არავისთან ლაპარაკი..
–როქსი...
–არა..გადით გთხოვთ..არ მინდა და არ შემიძლია! – ყველა გავიდა რეიჩელის გარდა
–შენც გადი!
–ჯასტინს არ უნდა ხო შენთან შერიგება? – გვერდით მომიწვა, მეც გადავწყვიტე მისთვის მომეყოლა
–არ უნდა რეიჩელ! არ შეუძლია მაპატიოს ის, რაც მის ჯინაზე ვქენი! ვერ ხვდება, გულს როგორ მტკენს! არ უნდა და აი ასე..
–ყველაფერი კარგად იქნება მეგობარი, აი ნახავ! უბრალოდ დრო მიეცი! – მომეხუტა
–რამდენი დრო? მალე წავალთ და ვეღარ ვნახავ თუ ასე გააგრძელებს! იქნებ კარგიცაა რომ არ მირიგდება..! იქნებ მე მას გულს ვტკენ ...
–როქსი ნუ ამბობ სისულელეებს! ყველაფერი კარგად იქნება! რეის ველაპარაკე ველაპარაკე და ბოლოს მას ჩაეძინა)) რა ლამაზი იყო ძილში, რომ გენახათ)) ხალათი მოვიცვი და ქვევით ჩავედი, სიბნელე იყო, ტელევიზორი ჩავრთე და ფილმს ვუყურებდი, რამოდენიმე წუთში ფეხის ნაბიჯების ხმა გავიგე..არ შემშინებია, რადგან ხმა ვიცანი! მერე ვიღაც შემოყვა კიდევ და აი ჩემი ეჭვიანობაც! უსაფუძვლო იყო აქამდე? არა! მე არ შევცდი!
–გამარჯობა როქსი! – მშრალად მითხრა ალექსმა და ჯასტინს მიეხუტა, როგორც ყოველთვის!
–გამარჯობა..ჩუმად იყავით! ძინავთ სხვებს და არ მინდა, რომ გაეღვიძოთ!
–და ოდესმე ხმამაღლა ვლაპარაკობთ? – მკითხა ჯასყინმა
–არა! თქვენ ლაპარაკის მაგივრად სხვა საქმეს აკეთებთ! – ირონიით სავსე ტონით ვუთხარი, თუმცა რა იმალებოდა ამ ირონიის უკან? რა თქმა უნდა ჩემი ტკივილი..
–ეჭვიანობ? – მკითხა ალექსმა დაცინვით
–რა მაქვს საეჭვიანო? ისე! სჯობდა მაინც გეთქვათ ჩემთვის რომ ერთად ხართ! დამამცირებელია ის ფაქტი, რომ ჩემი შეყვარებულის შეყვარებული ხარ!
–ყოფილი შეყვარებული! – შემისწორა ჯასტინმა
–ჰო ბოდიში! შენ ხომ დღეს მითხარი ნორმალურად ერთად არ ვართო! მოდი იცი რა? რაც გინდათ ის ქენით, ჩემს ხმას ვეღარ გაიგებთ! ხვალვე წავალ ამ სახლიდან! იმედია სხვაგან მაინც მეღირსება ნორმალური ცხოვრება! ავალ ოთახში და ჩავალაგებ ბარგს! – ჯასტინმა გამაჩერა
–რეიც და ოდრიც მოდიან?
–არა სერ! მხოლოდ მე მივდივარ! შენ ხომ ასე გინდოდა! ჰოდა აგისრულებ სურვილს! ეს იქნება ჩემი საახალწლო საჩუქარი, უი საახალწლო საჩუქარი..დამელოდე! – ზემოთ ავირბინე და ჯასტინისთვის ნაყიდი საჩუქარი ჩავიტანე
–ამის მოცემა მინდოდა შენთვის მაგრამ დამავიწყდა! ვიცი სულელურია და სხვები უფრო ლამაზ რამეებს გაჩუქებენ – ალექსს გავხედე – მაგრამ მთელი სულითა და გულით გიყიდე..!
–არა, რა ლამაზია! ასეთი მინდოდა ზუსტად! მაგრამ ყიდვა ვერ მოვახერხე..! მადლობა
–არაფერს! კარგად იყავით, სასიამოვნო იყო შენი გაცნობა ჯასტინ.. – ოთახში ავირბინე და ტირილი დავიწყე, რეის ოთახში ვიყავი..როცა დავწყნარდი ჩემს ოთახში შევედი და ბარგი ჩავალაგე..რეის მივუწექი და მეც ჩამეძინა..
((____))
დილას ადრე გავიღვიძე! მოვემზადე და ქვემოთ ჩავედი, ბავშვებთან დასამშვიდობებლად..
–მინდა დაგემშვიდობოთ, ალასკაზე ვბრუნდები დღეს..
–რა? ხო მაგრამ ჩვენ ჯერ არ მოვდივართ!
–მე გადავწყვიტე წასვლა, ყველა ძაან მიყვარხართ და მადლობა ყველაფრისათვის! – ბავშვებს მოვეხვიე..რამოდენიმე წუთში ჭექა–ქუხილმა მოსცხო და ტელევიზორში გამოაცხადეს, რომ 1 კვირა იქნება ცუდი ამინდი და აეროპორტები არ იქნებოდა..
–არ მიდიხარ არაოო! – გახარებულმა წამოიყვირა ფრედომ და მომეხვია, ყველა ბედნიერი იყო ჩემს გარდა!
–აუ! რა ჩემ ჯინაზე ხდება ყველაფერი! წასვლა მინდა! აუაუაუ!
–როქსი, აქაურობა არ მოგწონს?
–აქ არ მინდა ყოფნა ოდრი! არ შემიძლია, ყოველდღე... – ალექსი შემოვარდა და ჯასტინს მოეხვია – ამას ვუყურო! გარეთ გავედი და სკამზე ჩამოვჯექი (გადახურულ სივრცეში)
–Roxie.. – ნაცნობი ხმა გავიგე –I love You and Never let you Go! მოულოდნელად მაკოცა..))
| 
195
712
9
