Come to Me ♥ =15= "Love knows NO limits ♥" 
ეს თავი ჩემს ახალ მკითხველს – Irinka ♥ შემდეგში სხვებსაც მოგიძღვნით აუცილებლად ♥
მოთხრობის წინა თავი <))
–როქსი! გააღე კარი! – ისმოდა კაკუნის და ოდრის ხმა.. –როქსი! ჩამო ქვევით და ვილაპარაკოთ, ბავშვები ვართ))
–არ მინდა მე ჩამოსვლა!
–როქსი კარები მაინც გამიღე! გთხოვ..
–არ მინდა ოდრი! არაფერი მჭირს! წადი!
–მაგრამ როქსი...
–წადი! – ფეხის ნაბიჯების ხმა გავიგე. ჩემი ძმის სურათი ამოვიღე და გულში ჩავიხუტე..
"ლუ! მენატრები ძამიკო! ყველაზე მეტად მენატრები და მაკლია შენი რჩევები! ჩახუტება! რატომ მიმატოვე ლუ? მე ხომ ახლა ყველაზე მეტად მჭირდები! ლუ იცი? შემიყვარდა! რაღაც საოცრება ყოფილა სიყვარული! შემიყვარდა და იცი ვინ? ბიბერი, ჯასტინ ბიბერი! ბიჭი, რომელსაც ვუყვარდი, მაგრამ გული ვატკინე! ახლა იმან დამივიწყა! მე კი მიყვარს და მენატრება! მისი სითბო, ჩახუტება მენატრება! ზუსტად ისე ვატკინე გული, როგორც შენ გატკინა გული კეიტმა! ყველაზე ცუდი გრძნობა ყოფილა ცალმხრივი სიყვარული! მენატრება ლუ(( რატო მიმატოვე? მენატრები ძამიკო!"
ვტიროდი, ოღონდ ჩუმად, რათა არავის გაეგო, ჩემი ტკივილი და ტირილი!
"დარწმუნებული ვარ! რომ არასოდეს გადამიყვარდება ჯასტინი! არასოდეს! რა ცუდი გრძნობაა – ცალმხრივი სიყვარული!"
ჯასტინი, ისე შემიყვარდა როგორც არასოდეს არავინ! მისავით მართლა არავინ მყვარებია! ადრე ვინმე თუ მომეწონებოდა, ან უბრალოდ გამიტაცებდა, ახლა ეგრე არ ვყოფილვარ! არასოდეს ვიცოდი რა იყო ცალმხრივი სიყვარული და ახლა უკვე ვიცოდი ამის ფასი! ჯასტინს მე აღარ ვჭირდებოდი! მან სხვა იპოვა! თუმცა მე? მე მენატრება ის..! ზოგჯერ ვფიქრობ, რატომ ვარ ასეთი სულელი–თქო?! ღამის 12საათზე პირველ სართულზე ჩავედი. მეგონა არავინ დამხვდებოდა, თუმცა პირიქით! აბსოლუტურად ყველა დამხვდა, არავინ აკლდა!
–რატომ არ ჩამოდი ქვევით როქსი? – მკითხა რაიანმა გბრაზებული ტონით. მისი კითხვა უპასუხოდ დავტოვე და სამზარეულოში შევედი. ცივი წყალი ჭიქაში დავისხი და მოვსვი, თან მაცივრიდან საჭმელი გამოვიღე და ჭამა დავიწყე..
–მემგონი მეც ადამიანი ვარ, რომელსაც უნდა მისი კითხვა უპასუხოდ არ დატოვონ! – რაიანი ოთახში მარტო შემოვიდა, თუმცა ალბათ მისი ხმა ყველას ესმოდა, ის უბრალოდ ღრიალებდა!
–რაიან! ნუ ყვირი! და იმიტო არ ჩამოვედი, რო არ მინდოდა და არ შემეძლო! – მშვიდად მივუგე
–არ შეგეძლო და არ გინდოდა?! ჰმ..! შეიძლება გავიგო რა გჭირდა?
–და რა საჭიროა ამის თქმა როცა ისედაც იცი პასუხი!
–როქსი! – ღრმად ამოისუნთქა და საუბარი განაგრძო –არ შეიძლება ოთახში მუდმივად ყოფნა! შენ რა! უჰაერობით გინდა მოკვდე? ღმერთო ჩემო! ასე არ შეიძლება!
–ხო! ზუსტად ეს მინდა! რომ მოვკვდე! – სამზარეულო დავტოვე, კიბეზე ნაბიჯი ვერ დავდგი, რომ რაიანმა ხელით დამიჭირა..
–რა გინდა შენ?
–რაიან მტკივა..გამიშვი რაიან!..
–სიკვდილი გინდა არა?! და რატო?
–როქსი რა დაგემართა? – ჩაერია ალფრედო
–გამიშვი! – მტკიცედ ვთქვი –დამანებეთ ყველამ თავი! არ მინდა და არ ჩამოვალ! ვაჰ! რა გამიჭირეთ საქმე! როცა კანადაში გაემგზავრებით, მე ალასკაზე წავალ! სულ არ მეხალისება ეს ზაფხული და მგონი ყველა ხვდებით ამას ხო?! და რა გაწუხებთ თქვენ, თუ მე სიკვდილი მინდა? არაფერი! ჰოდა თავს ნუღარ იწუხებთ! – ოთახში ასვლა მინდოდა, თუმცა რაიანმა ისევ დამიჭირა
–შენ გოგო სულ გამოშტერდი ხო? – მისი დამშვიდება, ასეთ დროს ყოველთვის ძალიან ძნელი იყო..
–აუ დამანებე რა თავი!
–დაგანებებ მე შენ! უყურე ამას! დაჯექი აქ! – ძალით მიმათრევდა
–დამანებე თავი–თქო! – ყველა გაოცებული იყო ჩემი საქციელით, სიმართლე გითხრათ, ვერც მე ვხვდებოდი რა მჭირდა!..
–არა რა ! ჩემი სივდილი ამის ბრალი იქნება გეუბნებით! – ოთახში ავარდა რაიანი
–როქსი რა გჭირს? რატო იქცევი ეგრე? რატო ექცევი რაიანს ასე?
ხმა აღარ ამოვიღე, ღრმად ამოვისუნთქე და რაიანის ოთახის ძიება დავიწყე..მუდამ იცოდა კარებზე სახელის დაწერა :დ და უფრო ადვილად მივაგენი..))
–ამმმ..შეიძლება შემოვიდე? – ვვკითხე და თან შევედი, რაი წამოწოლილი იყო და ლეპტოპზე თამაშობდა, თუ ჩატაობდა, რა მნიშვნელობა აქვს!
–Ryan, sorry please! I'm just worst ( Ryan! please spoke me..
–შენ თუ ცუდად ხარ ამაზე პასუხი მე უნდა ვაგო? – გამომხედა
–მაპატიებ?
–მოდი ჩემთან! – მასთან მივედი და მივეხუტე
–აღარ შემიძლია! მინდა მოვკვდე!
–Shhhh! ნუ ამბობ ამას!
–აბა რა ვქნა? ვუყურო ჯასტინს, რომელიც 24საათი სხვას ეხუტება?
–არჩევანი შენზე იყო როქსი!..
–ვიცი! და ეგ მტკენს გულს..
–კარგი..მოგვარდება ყველაფერი!
–არა არ მოგვარდება..აქედან უნდა წავიდე რაი, ჯასტინისგან შორს!
–არსადაც არ წახვალ!
–იცი გუშინ რა ვქენი? – ყველაფერი მოვუყევი და მხოლოდ გაიცინა და გაინტერესებთ რა მითხრა? "You're Crazy princess! Bieber love you! I', sure!" კიდევ ბევრ რამეზე ვისაუბრეთ და ბოლოს მასთან მიხუტებულს ჩამეძინა..))
***
–როქსი ადექი და მოემზადე! დაკრძალვაზე არ მოდიხარ?
–რომელია ეხლა?
–პირველი და მოდიხარ?
–კი, წამოვალ..! – ოთახში შევირბინე და სწრაფად მოვემზადე..შავი, მოკლე კაბა ჩავიცვი და თმები შევიკარი. არ აქვს აზრი მოყოლას, თუ რა ხდებოდა იქ! ენი საშინელ მდგომარეობაში იყო!..
A Few Weeks Later..!
ჩვენ ისევ ჯასტინთან დავრჩით, როგორ ვუძლებდი მიკვირს, მაგრამ რაიმ იმდენი ქნა, რომ სულ გარეთ ვიყავი!..ენის მდგომარეობიდან გამოსვლა უჭირდა, თუმცა ყველა დაეხმარა და უკვე კარგად გახდა! თუმცა, რა თქმა უნდა, მშობლებს არ ივიწყებდა.
–იცით რა ვქნათ? წავიდეთ სადმე სხვაგან! ჩემ გამო ისედაც საშინელი ზაფხულის გატარება მოგიწიათ – წამოიძახა ენიმ
–არაფერიც! და სხვაგან წავიდეთ, მომწონს ეს იდეა! – ყველა დაეთანხმა, ჩემ გარდა, ვთქვი ალასკაზე უნდა დავბრუნდე–თქო!
–ოოო როქსი! წამო რა! გთხოვთ, გთხოვთ, გთხოვთ! – ენის ყველა აყვა და დამიყოლიეს! არა რა, მაინც რატო უნდოდათ რო წავსულიყავი!
***
–როქსი ადექი! მალე უნდა წავიდეთ! როქსი მოემზადე! როქსიიიიიი! – ბოლოს ყურში იმხელაზე ჩამყვირა რაიანმა, რომ მაშინვე წამოვხტი და აქეთ–იქით დავიწყე სირბილი
–აუ რაიან ! რას მერჩოდი? მეძინა ჩემთვის!
–მიდი წადი მოემზადე! უნდა წავიდეთ! ბაჰამა გველოდება! – გახარებულმა წამოიძახა
–ვერ ვხვდები უბრალოდ, რატო გინდათ რო წამოვიდე!
–იმიტო რო უშენოდ ვერ გავერთობით! – წაიმღერა, ისე საშინლად მღეროდა რო :დ
–მე კი პირიქით მგონია!
–მიდი მოემზადე და ჩამო ქვევით, ბარგი ჩავიტანე მე! – შუბლზე მაკოცა და გარეთ გავარდა
"გამაგიჟებს ეს ბიჭი! უჩემოდ ვერ გაერთობიან არა ის!.."
შხაპი უცებ მივიღე და მოვემზადე))
–რა ლამაზი ხარ! – თან შუბლზე მაკოცა ფრედომ :დ
–რა ყველა შუბლზე მკოცნით რა იყოთ :დ – ხო მართლა დამავიწყდა, პატიება ვთხოვე მეგობრებს იმ ღამის გამო და ყველამ უსიტყვოდ და ფიქრის გარეშე მაპატია..)) მიუხედავად იმისა, რომ არ ვიყავი ამის ღირსი! კერძომდე ძლივს მივაღწიეთ, თქვენ არ იცით როგორი საშინელი საცობები იყო! ნერვებმოშლილი ამის გამო სულ ვილანძღებოდი :დ :დ რაიმ, გაჩერდი გოგოო :დ თვითმფრინავი აფრინდა და მაშინვე აიპადი ამოვიღე, თამაში დავიწყე..ცალკე ბავშვები კარტს თამაშობდნენ, მოდიო, მაგრამ მე მეზარება თქვენი დამარცხება–თქო :დ არ გეჩვენებათ)) მე შედარებით, ბევრად უკეთ ხასიათზე ვიყავი ))
***
ბაჰამის კუნძულები! რა ლამაზია! პირველად ვიყავი, აქამდე ხშირად ჰავაიზე ვისვენებდი..)) ახლა კი სურვილი გამიჩნდა, რომ ბაჰამაზეც მევლო ხოლმე)) როგორც გავიგე, ჯასტინს სახლი ჰქონდა და იქ ვიცხოვრებდით)) საკმაოდ ლამაზი სახლი იყო, დახვეწილი))
–მოდით სანაპიროზე წავიდეთ რა! – წამოიძახა ოდრიმ, ყველა დაეთანხმა, ჩემი და ჯასტინს გარდა (uupps :d)
–წამო რა ჯეს, გთხოვ! – შეევედრა ენი, მაგრამ უკვე მეათე უარი მიიღო. მეც ანალოგიურად ვიყავი :დ
–გამოხვალთ მერე?
–მერე გამოვალ, მე!
–მეც წამოვალ) – მხარი ავუბი ჯასტინს. ყველანი მალე წავიდნენ და დავრჩით მე და ჯასტინი მარტო, თუმცა ერთმანეთთან საუბრით თავი არ შეგვიწუხებია და ოთახებში ავედით ორივე. როდესაც კარგად მოვეწყვე, პირველ სართულზე დავბრუნდი, ჯასტინი არ დამხვდა
"წავიდა? ალბათ წავიდა.."
ტელევიზორი ჩავრთე, დივანზე კარგად მოვკალათდი და ველოდებოდი, რამე საინტერესო ფილმის ხილვას, თუმცა არაფერი საინტერესო არ იყო! ამიტო მაინც ჯასტინის ოთახში შევირბინე და ჩემდა გასაკვირად სახლში იყო
–სანაპიროზე მინდა წასვლა და წამოხვალ შენც? – ვკითხე ისე, რომ მისთვის არც შემიხედია..
–წამოვალ, ეხლავე მოვემზადები! – ჩემს ოთახში შევირბინე, ჩავიცვი კუპალნიკი და ზედ სარაფანა ამოვიცვი თან!
–როქსი მზად ვარ და ჩამოდი! – დამიძახა ქვევიდან, მეც მაშინვე ჩავირბინე.
–წავედით) – ძალით გავუღიმე, კარები გავაღეთ და სანაპიროსკენ ავიღეთ გეზი, თუმცა ცოტა არ იყოს შორს იყო და ფეხით დიდი ხანი მოგვიწია სიარული, თან მანქანით იყვნენ ყველანი წასულები!
–ოო დავიღალე! – წავიბუზღუნე
–ნუ წუწუნებ და მალე მივალთ, აღარ დარჩა დიდი მანძილი!
–ხო, მაგრამ დავიღალე!
–არაუშავს) – გამიღიმა, ისევ დავიბენი, გული ცემა ამიჩქარდა, სუნთქვა გამიხშირდა, დავიბენი, მუცელში პეპლები დაფრინავდნენ..
–Are u ok?
–ამმმ, კი..!
–ყოველთვის როგორ გაბნევს ჩემი თვალები :დ – გაიცინა
–Shut up! – შევუბღვირე და სათვალე გავიკეთე
–რა არა? – ისევ განაგრძნობდა სიცილს
–Shut up! – გავუმეორე
–მოდი შევისვენოთ და მივალთ უფრო მალე) – იქვე სკამეიკაზე ჩამოვჯექით, ყველა სანაპიროზე იყო და ჯასტინიც და მეც მშვიდად ვიყავით! მის გვერდით ჯდომა "საშინელება" იყო! ან და თქვენ რას გატყუებთ? ბედნიერი ვიყავი, თუმცა სახეზე სხვანაირ გამომეტყველებას ვიღებდი :დ
–ნუ იცვლი სახეს, მიიღე ისეთი სახე როგორც გინდა რომ გქონდეს :დ დაძლიე სიამაყე :დ – დამცინა და როგორც ყოველთვის მიხვდა ჩემს ფიქრებს
–ჰეი ბიბერ! თავში არ აგივარდეს! – მხარზე ხელი დავარტყი
–awww, მეტკინა! – შემომიბღვირა და დაიჭყანა :დ
–არაუშავს! უარესის ღირსი ხარ! – ენა გამოვუყავი
–კარგი წავიდეთ! – მითხრა ცოტა ხნის შემდეგ, მეც უხმოდ ავდექი და მას გავყევი
–fuck! – წამოვიყვირე, როცა ფეხი გადამიბრუნდა
–კარგად ხარ? – თუმცა ცოტა ხანში მისი სახე ღიმილმა დაფარა
–რა გეღიმება რა! ფეხი გადამიბრუნდა!
–არაუშავს! უარესის ღირსი ხარ! – გაიმეორა ჩემი ხმით და ამაზე გამეცინა :დ
–მოდი დაგეხმარები! – ხელი გადმომხვია და მეხმარებოდა, მასთან ახლოს ყოფნა..მოულოდნელად მისკენ მივიწიე და ვაკოცე..ჯასტინიც არ შემეწინააღმდეგა და იმანაც მაკოცა..!
–როქსი! ეს არ უნდა მომხდარიყო! – გაიწია
–მართალი ხარ! – ჯასტინი მაინც დამეხმარა რომ სანაპირომდე მიგვეღწია! მთელი დღე დათრგუნული ვიყავი სანაპიროზე!
"დაიწყო ჩემი ცუდ ხასიათზე ყოფნა!"
სახლში რომ მივედით, ენი გაოცებული მიაშტერდა ტელევიზორს, სადაც აცხადებდნენ ჩემზე და ჯასტინზე..ტუჩზე ვიკბინე და ჯასტინს შეშფოთებული სახით გავხედე, ის ჩემზე უარესად იყო..!
–რა ხდება?! ამიხსნით რა ჯანდაბაა ეს?! – იღრიალა ბოლო ხმაზე ენიმ
| 
195
712
9
