–ადრიანა ყოველთვის ძალიან მონდომებული იყო, ხშირად ჰქონდა სიზარმაცის მომენტები, მაგრამ მთავარია სასწავლო წელი წარმატებით დაასრულა და ჩააბარა გამოცდები)) – როდესაც მასწავლებელი მახასიათებდა, სულ კმაყოფილი ვიყავი და დიდი სიამოვნებით ვუსმენდი, არც ეს შემთხვევა იყო გამონაკლისი, თანაც ბედნიერი ვიყავი, სასკოლო არდადეგები რომ დაიწყო და რომ 3 თვე დასვენებაიყო))მშობლებთან ერთად მოსწავლეებიც გაგვიშვეს, ერთმანეთს დავემშვიდობეთ თანაკლასელები და სახლისაკენ გავეშურეთ))ყველა ბედნიერები ვიყავით, რადგან ყველამ წარმატებით ჩავაბარეთ XI კლასის გამოცდები))
მოდი სულ ცოტაოდენს მოგიყვებით ჩემზე. მე ადრიანა ფლეტჩერი ვარ, 17 წლის, ნიუ–იორკიდან))
მყავს და–ძმა)) ჩემი დით დავიწყებ, ანჯელინა(ენჯი) ფლეტჩერი, 22 წლის))ულამაზესია, ცისფერთვალება, ქერა, ვერ იტანს ტყუილს, ერთი შეხედვით სერიოზული ადამიანი გეგონება, მაგრამ რეალურად არის ძალიან მხიარული და ცანცარა))მომავალი მსახიობი, მიზნად აქვს დასახული მსახიობობა და მალე ოცნებასაც აიხდენს))
ადამ ფლეტჩერი, ჩემი ძმა)) 20 წლის, უსიმპათიურესი, ცოტაოდენი ბაბნიკი :დ სიცრუე ანალოგიურად მასაც არ უყვარს და თუ ტყუილს ეტყვი, ძნელი იქნება მისგან პატიების მოპოვება))სერიოზული ტიპიცაა და ხუმარაც))
–როგორც იქნა დაიწყო არდადეგებიი)) – დივანზე ჩამოვჯექი და ტელევიზორი ჩავრთე
–ხო აი მეც ძაან მიხარია გოგო – ჩემი ნერვების მოშლა სულ უყვარდა ადამს :დ) მაგრამ მე ისეთ კაი ხასიათზე ვიყავი, რო სიხარულს ვერავინ და ვერაფერი ჩამაშხამებდა :დ)
–ნეტა სად წავალთ დასასვენებლად..)) – ისე ვთქვი, თითქოსდა არ მცოდნოდა, არადა კარგად ვიცოდი, რომ ბაჰამის კუნძულზე წავიდოდით))თითქმის ყოველ წელს სულ ბაჰამაზე ვისვენებთ))
–ბაჰამაზე არ გეგონოს დაო!
–აბა ? – გავიკვირვე
–მშობლებმა ბაჰამაზე არაო და აბა მე რავი)) – სამზარეულოში შევედი და სადილი გემრიელად მივირთვი))ჩემი ძმა სულ ხუმრობდა, არ ჩასკდე ამდენი ჭამითო:დ) ბევრს ვჭამდი ყოველთვის, მაგრამ არ გავსუქებულვარ არასოდეს და ამიტო უპრობლემოდ რასაც მინდა მივირთმევ))
–ენჯი სადაა ადამ? – ვახსენე და ისიც მოვიდა, მას მოჰყვა დედა))დედამ გააკეთა საჭმელი და კიდევ ერთხელ შევჭამე:დ) ბევრი ვიხუმრეთ, ვიხალისეთ და კარგად გავატარეთ დრო, მამა სამსახურში იყო და ამიტომაც მის გარეშე მოგვიწია ეს ყველაფერი. თანაც გადაწყდა, რომ წელს ერთი თვე დაახლოებით ბებიასთან და ბაბუასთან კანადაში ვიქნებოდით და მერე სხვაგან წავიდოდით))სხვათა შორის კმაყოფილი დავრჩით დები და ძმა ამ გადაწყვეტილებით :დ კანადა გვენატრებოდა ძალიან)) თან მეგობრებს ვნახავდით და კარგ დროს გავატარებდით))
MSN ჩავრთე და ჩემს ენის დავურეკე))ენი ჩემი საუკეთესო მეგობარია, მეორე დასავით მყავს))უმხიარულესი ადამიანია :დ მოწყენილს ხშირად დაინახავ))ძალიან საყვარელი და კარგი ადამიანია რაც მთავარია))უსამართლობას ვერ იტანს, რაც სამწუხაროდ ხშირია...კარგი მომღერალი და მსახიობია))რამოდენიმე სპექტაკლში მთავარი როლი შეასრულა))აგრეთვე კარგად იცის ექიმის ფუნქციები, ამიტო ავად რომ ვარ მას ვეკითხები ხოლმე :დ))
–ენი სად მიდიხარ წელს აღარ გადაწყვიტე?
–არ მივდივარ წელს დასასვენებლად. – მოწყენილი იყო, მაგრამ თავს მხიარულად მაჩვენებდა, არ ვიცნობდე მაინც რა)) –შენ სად მიდიხარ?
–ჯერ კანადაში ჩემს და–ძმასთან ერთად))და მერე სხვაგან წავალთ ალბათ..))
–კარგად გაერთე :დ) – ერთმა აზრმა გამიელვა თავში))
–დამელოდე ერთი წამით..)) – სამზარეულოში იყვნენ დანარჩენები და მეც აღარ დავაყოვნე))
–დე, ენი ჩვენთან ერთად რო წამოვიდეს რა უჭირს? – ღიმილით ვკითხე
–არსად არ მიდის თუ ?
–ხო ვერ მიდის და ჩვენთან ერთად რო წამოვიდეს...))
–პრობლემა არაა, მისიანები არ იყვნენ წინააღმდეგნი და ჩვენთან პრობლემა არ აქვს)) – კივილი დავიწყე და დედას მოვეხვიე :დ)
–შენ მსოფლიოში საუკეთესო დედიკო ხაარ! – უცებ მივვარდი მეისბუქთან :დ)
–ენი! კანადაში მოდიხარ! – ისე ვიყვირე ლამის გადავარდა :დ)
–სერიოზულად? მართლა? – იმანაც კივილი დაიწყო:დ)
–დედამ, თუ მისიანები წინააღმდეგები არ იქნებიან ჩვენთან პრობლემა არ არისო:დ) როგორ მიხარია ენიი:დ) – დედა გამოვიდა, ენის მიესალმა და ენის დედას ნატალის დაურეკა))მოკლედ ჩვენი ამბავიც გადაწყდა და კანადაში მივემგზავრებოდით მეორე დღესვე))ეგრევე ავვარდი ზევით და ბარგი ჩავალაგე :დ) მეორე დღეს მოუთმენლად ველოდი..))
195
712
9
