ეს კი ჩემი არანორმალური შეყვარებულია... ძლივს დაირეკა ზარი და მორჩა გაკვეთილები.
მივდივარ დაქალებთან ერთად და უცებ მესმის ხმა:
-ქეიიით მიდლტონ გაჩერდი! სად მიბრძანდები ქალბატონო ?
-სადაც მინდა,და თქვენ სადღა მომყვებით ? მე იქნებადა სად მივდივარ ? (მე და ჩემ მეგობრებს და დაქალებს გაგვეცინა)
-ქეით შენ რომ დასჯილი ხარ დაგავიწყდა ? წამოდი ეხლავე კლასში.
-ჰმმ, და რომ არ დავრჩე?
-რომ არ დარჩე დაგიმატებ დასჯილობის კიდევ 1 კვირას და მერე იარე შაბათ-კვირასაც სკოლაში.
-კარგით მოვდივარ ''მას''.(მეგობრებს გავხედე და თვალები დავუბრიალე)
ამიყვანა იმ წყეულ ოთახში.
ვიჯექი მარტო მასწავლებელთან ერთად...
უცებ გავიხედე ფანჯრისაკენ და დავინახე:
გამეცინა და კოცნა გავუგზავნე.უცებ მესიჯი მომივიდა:
-ჰაჰ, ისევ დაგსაჯეს? რის გამო ეხლა? :)))**
-ჰო, ''შპრგალკის'' გამო.მერე გავისეირნოთ რო გამოვალ ამ ციხიდან.
-ჰაჰა.აბა რა, ჩემთან ავიდეთ))
-კაი... ერთი სული მაქ როდის გამომიშვებს ე...
ვწერდი და უცებ მასწავლებელმა მობილური წამართვა...
-ეს რა არის?
-ეს ჩემი მობილურია.ვერ ხედავ?
-მე კი კარგად ვხედავ. მაგრამ რატომ გაქვს ამოღებული?
-იმიტომ რომ დედამ მომწერა.
-ა,გასაგებია.ესეიგი ეს ნაწერები დედაშენის და შენია ხომ?
-ზუსტაად.როგორ მიხვდით?
-კარგი თუ ეგრეა.(და ნახა ნაწერები)
-ესეიგი შენ და შენი დედა ესე საუბრობთ?
-დიახ!!!
და ძლივს დაირეკა ზარი,მორჩა ეს წამება, და გამოვედი.
გამოვედი და შემხვდა ჩემი შეყვარებული.
-სულ შენ როგორ გსჯიან?
-არ ვიცი.ალბათ იმიტომ რომ არ მაინტერესებს სკოლა...
-რა შტერი ხარ.
-ჰო ძალიან =]
-მიყვარხარ
-მეც..