გაკვეთილიების დამთავრების შემდეგ სკოლის გასასვლელისკენ წავედი როცა მისი ხმა მომესმა
-ჰეი!-გაკვირვებულმა მივიხედე
-სახელი მაქვს და შეგიძლია სახელი დამიძახო
-ვალდებული არ ვარ ყველას სახელი ვიცოდე!
-ალბათ მახსოვრობის უნარი არ გაგაჩნია და იმიტომ!-ვუპასუხე მე
-რატო მეუხეშები?-მაჯაზე წამოვლო ხელი
-ხელი გამიშვი!-ხელი რაცსაც ქვია გამოვგლიჯე
-რატომ დამამცირე მთელი კლასის წინაშე?
-მასწავლებლისთვის უნდა მიგექცია ყურადღება!
ვთქვი და სკოლის შენობიდან გამოვედი ,მაგრამ ნეტა არ გამოვსულიყავი,
ჟურნალისტებით და პაპარაცებით იყო გატენილი ეზო
ჯასტინმა გაიცინა ჩემი გაოცებული სახე რომ დაინახა და.....
-გავიქეცით!-დაიყვირა მან და ხელი მომკიდა და რასაც ქვია წამათრია
-გამიშვი!-დავუყვირე მე
-ცოდვაა!არ გაუშვა ხელი დაგეკარგება!- ფრანცისკოს სიცილნარევი ხმა მომესმა
ისიც გამოგვეკიდა
ჯასტინმა ნაგვის ურნასთად დაატორმუზა,მე თავი ვერ შევიმაგრე და ჩემს წინ მდგომ ფრანცისკოს დავეტაკე,ფრანცისკო წაიქცა და მე ზევიდან დავეცი,მაგრამ ვინ გაცადა ადგომა
-მიდი ჩახტი ნაგვის ურნაში!-მითხრა ჯასტინმა სიცილით
-ეეე შენ ხომ არ ჭედავ!
-არა!არ ჭედავს!-თქვა ფრანცისკომ ,ხელში ამიყვანა და ნაგვის ურნაში ჩამაგდო
-ვაიმეე!-დავიკივლე მე
-ნუ კივიხარ!-ურნაში ჩახტა ჯასტინიც და პირზე ხელი ამაფარა
-მერე მანქანით მოგაკიტხავთ,ახლა ალბად შენი ფანების არმია გამიტანს!-სიცილით უთხრა
ფრანცისკომ ჯასტინს და ნაგვის ურნას თავსახური დააფარა
-ეეეეეეეეეე!-ამოვიგმინე მე
-ოოოო მორჩი წუწუნს პირველად ჩაგაგდეს ნაგვის ურნაში?
-კიი!-გაბრაზებულმა ვუპასუხე
-ნერვებს მიშლი!
-შენ უფრო!საიდან იცნობ ფრანცისკოს?
-მეგობარია!
-ახლა არ მითხრა რაიან სტიუარტიც ცემი მეგობარიაო ,თორემ თავს მოვიკლავ!
-მოგიწევს თავის მოკვლა!ისე შენ რა იცნობ რაიანს?
-კიი
-მაგის ახალი შეყვარებული ხარ?-სიცილით მკითხა
-არა მე მისი და ვარ!-გამომწვევად გავუღიმე,ჯასტინ ღიმილი სახეზე შეაშრა
-მართლა?
-ხო!
-ვაიმე მომკლავს რომ გაიგოს რომ მაგისი და ნაგვის ურნაში ჩავაგდე!
-გილოცავ!-გამეცინა მოსი სახის გამომეტყველებაზე
***
სახლში გაბრაზებული მივედი,ჯასტინი და ფრანცისკო რაიანს შევატოვე მე კი ჩემს ოთახში ავედი
დედას დავურეკე
-დეე როგორ ხარ?
დედამ ხმა არ გამცა
-დეე!
-დედაშენი აქ არაა!-გავიგე ნაცნობი ხმა მაგრამ ვერ მივხვდი ვინ იყო
-ვინ ხარ?
-უკვე აღარ გახსოვარ?გიორგი გეგეშიძე ვარ!
ამ სიტყვებმა შემაძრწუნა,მთელი ის დრო რაც საქართველოსი გავატარე თვალწინ დამიდგა
-არ გაინტერესებს სად ვარ?
-სად ხარ?-კითხვა დავუსვი!
-შენს ოთახში,დედაშენს ამ ოთახში არაფერი შეუცვლია!
ელდა მეცა და შეშინებულმა გავთიშე ტელეფონი,ჩემი ძველი ოთახი გამახსენდა!
ადრე გიორგის ფარულად ვუღებდი ხოლმე ფოტოებს და მთელი ოთახი მისი ფოტოებით მქონდა აჭრელებული,თვალებიდაც ცრემლები წამომივიდა,მომინდა თბილიშში დაბრუნება და ყველაფრის ახლიდან დაწყება....
შემდეგ აბაზანაში შევედი
და შხაპს ვიღებდი როცა ჯასტინის ხმა გავიგე
-რაიანი გეძახის სად ხარ?
სანამ პასუხის გაცემას მოვასწრებდი,ჯასტინმა სააბაზანოში თავი შემოყო და თვალებგაფართოებული
გაშეშდა,მე კი გიჟივით მივვარდი პირსახოცს და შიშველ სხეულზე შემოვიხვიე
იმედია მოგეწონებათ :)მადლობა ვინც კითხულობს და აკომენტარებს :)))
195
712
9
