(ჯასტინი)
რაიანის სახლის კარი შვაღე და დავიყვირე
-რაიან აქ ხარ?
-აქ ალ ალის!-მიპასუპა პატარა ბავშვმა რომელიც ტელევიზორში მულტიკს უყურებდა
-შენ ვინ ხარ?არ მითხრა რომ რაიანის შვილი ხარ თორემ გავგიჟდები!-სიცილით ვთქვი და გვერდით მივუჯექი
-მე ნიკუშა ვარ!დედა ზევითაა!-მიპასუხა საყვარელი ხმით
-დედაშენი ვინაა?-ინტერესით ვკითხე
-ანი!-არ ვიცი რა დამემართა,ყველაფერი ერთამეთში აირია,ყველა მოგონება ,ძველი გრძნობები და სიყვარული ისევ უკან დაბრუნდნენ,ნუთუ ეს ანის შვილი იყო! როგორ გავდა !რა საყვარელი იყო!
(ანი)
-კარგი რა შორე ხომ იცი რომ თბილისში ვერ დავბრუნდები! იქ ყველაფერი გიორგის თავს მახსენებს!
-ეგრე ნიუ-იორკი ჯასტინის თავს გახსენებს!-ჩამყვირა ტელეფონში შორენამ
-ლოს ანჯელესში წავალ!-გადავწყვიტე მე
-როგორც გინდა!-ამოვიოხრე დატელეფონი გამოვრთე
კიბეებზე ჩავირბინე და ნიკუშას დავუძახე
-ნიკუშა საჭმელი ჭამე?
-დეე აქ ვიღაცააა!-გაკვირვებულმა შევიხედე სასტუმრო ოთახსი და გავშეშდი,მანაც გამომხედა
(ჯასტინი)
არ მჯეროდარომ ის ჩემს წინ იდგა,შეცვლილიყო,გალამაზებულიყო და დაქალებულიყო,თავიდან გაოცებული მიყურებდა,მერე გამიღიმა
-არ ველოდი შენს აქ ნახვას!როგორ ხარ?-უინტერესოდ მკითხა
-კარგად შენ?როგორც ვხედავ შვილი გყოლია!
-ხო!-ძალით გამიღიმა
-და გიორგი სადაა?თბილისში დარჩა?
-მამა მოკვდა!-ისე უბრალოდ თქვა ბავშვმა რომ გამიკვირდა