\” მგონი ცოტას აფრენს ეს კეტებიანი.. – გავიფიქრე ჩემთვის – რა ქირურგი, რის დალევა, რა მომვლელი?… ან რა უნდა ჩავიცვა რა საინტერესოა…. ანკა გადამერევა რომ გაიგოს , ვიღაც მორიგი სულელი გადავიკიდე…. ღამის 10 საათია და მაინც ცხელა, ან მე მცხელა… მთელი კვირაა თვალი მიშტერდება რომ ვხედავ და ის საერთოდ არ მიმჩნევს ეხლა მოვეწონე? … გამოაშტერა იმ ინვალიდმა … სულ იმასთან ერთად დადის და ირგვლივ აღარ იყურება… ალბათ ცოტას დავაგვიანებ, როგორც ქალებს გვჩვევია.. იყოს და მელოდოს.. თავხედი.. მოინდომა ეგრევე, \” გადმოჯექი, დავლიოთ..\” ეხლა იჯდეს და უყუროს საათს…….. \” 11-ის ნახევარზე არანორმალურად გამოპრანჭული და სუნამო მიპკურებული დავეშვი ლიფტით სასტუმროს რესტორანში… სიხარულისგან სახე მიბრწყინავდა იმაზე ფიქრით, რომ დიდხანს ვალოდინე და გავაწვალე,.. სახე მომერყა, როდესაც რესტორანი ცარიელი დამხვდა.. ჩვენს მაგიდაზე , პატარა ლურჯი სანთლიდან , მოუსვენრად ხტოდა წითელი ალი.. მაგიდას მივუჯექი და სიბრაზისგან ისეთი სიჩქარით მოვწიე სიგარეტი, თავბრუ დამეხვა… გავიდა 10 წუთი … \”საინტერესოა, რამდენ ხანს მომიწევს ლოდინი?\” 15 წუთი….. \”თავი ასეთი სულელი არასდროს, არ მგონებია .\”.. 20 წუთი.. \” სად მოვედი…, რა მინდოდა….. \” ? 30 წუთი… მეტი ლოდინი უკვე შეურაცხყოფა იყო.. ჩანთა ავიღე და გამოვედი რესტორნიდან, კუთხეში ისეთი სიძლიერით შევასკდი ვიღაცას, თვალებიდან ნაპერწკლები გავყარე.. წავბარბაცდი და რომ არ წავქცეულიყავი, კედელს მივეყრდნე.. გონზე მოსულს , თავიდან მომინდა გონების დაკარგვა, როდესაც კეტებიანი შემრჩა ხელში…
|