-შენ თარჯიმანი კი არა, მგონი მორბენალი ხარ, თან სერიოზული.
– მითხრა მან და ნატკენ შუბლზე ხელი მოისვა
– ასეთი სისწრაფით სად მიქროდი, რა საინტერესოაი –
მკითხა ღიმილით.. – მგონი ცოტა დამაგვიანდა.. ხო ?
- ცოტა არა .. – წავისისინე მე
- მართლა – იკითხა გაოცებით კეტებიანმა და საათს დახედა
– უი, რა დრო გასულა..
- მართლაც – წარბი შევკარი მე…
- სულ გადამავიწყდა რომ უნდა დაგველია… ..
ნომერში ვიყავი და ჩამეძინა.. ცოტახნის წინ გავიღვიძე და გამახსენდა,
რომ დალევას ვაპირებდი ვიღაცასთან ერთად…
მერე მომაგონდა, რომ ის ვიღაც შენ იყავი, ხოდა,
ვიფიქრე მაინც დააგვიანებს-თქო და ძილი გავაგრძელე….
მერე , როგორც იქნა ავდექი და გამოვედი…-
დაამთავრა სიცილით კეტებიანმა – ხომ არ დაიღალე ლოდინითიი
მე ამ ისტორიამ ისეთ ისტერიკაში ჩამაგდო,
რომ აღშფოთებისგან პასუხის გაცემაც გამიძნელდა..
- ცოტა დავიღალე ..
- კაი , რაა.. შენც დააგვიანებდი, ზუსტად ვიცი..
სულ ასე იცით ქალებმა,
მე კი ამის ატანა არ მაქვს, ამიტომ ყველგან დაგვიანებით მივდივარ,
ნერვები რომ არ დამაწყდეს ..
ასე რომ ბარი-ბარში ვართ – ღიმილით დაამთავრა კეტებიანმ
ა და მაგიდას მხიარულად მიუჯდა….. – დაბრძანდი, თუ შეიძლება..
სიბრაზისგან მოკრძალებით გამეღიმა და სკამზე გრაციოზულად დავეშვი .
- ესეც ასე.. აბა, რას დალევ ?.. მე ვისკი მინდა ორმაგი ყინულით, შენ ?
- ჩაი, ლიმნით..
კეტებიანმა გაოცებით შემომხედა
- რას ლაპარაკობ, რა დროს ჩაია….. არანაირი ჩაი.. – მენიუს თვალი გადაავლო და ომახიანად დაიწყო მან – არაყს ხომ სვამ?
- სვამ და დავლევთ ბოლომდე… კარგი…
\”მოხიტო\”, კიდევ \”რედბული\” , არაყი,
თხილი, ნაბეღლავი და ჯერ-ჯერობით საკმარისია…
- მარტო მე და შენ ვსვამთი – ვიკითხე ამდენი სასმელის დანახვაზე
შეშფოთებლმა,
- ხო, რა იყო, არ გვეყოფაი არაა პრობლემა, კიდევ დავამატებ..
195
712
9
