მზის მწველ სხივებს ლეღვის ხის ქვეშ შევეფარეთ -არ გინდა მაკოცო?-მკითხა გივიმ -არა!-ბავშვივით დავეჯღანე და ენა გამოვუყავი -ისევ ბავშვი ხარ!-გაეცინა მას -ბავშვი არ ვარ!-ტუჩები გავბერე,გივიმ ტუჩებზე თითი გადამიცვა -მიყვარხარ!-მთელი გულით მითხრა -მეც-გავუღიმე მე
ის დღე იყო და ის დღე,მას შემდეგ აღარ მინახია,ის ღმეღთმა წაიყვანა პარკში ვიჯექი და მასზე ვფიქრობდი,ჩემს წინ მოხუცი ქალი გაჩერდა და მე შემომხედა -გინდა გიმკითხაო?-გაკვირვებულმა შევხედე -ფული არ მაქვს!-ვთქვი რადგან მომესორებინა -ფული არ მინდა,შენ ისეთი ოცნება გაქვს რომ უეჭველი აგიხდება!-გამიღიმა მოხუცმა -ქალბათონო,სიმარტლე გითხრათ ასეთი რაღაცეების არ მჯერა -ვიცი!-ჩაიბურტყუნა-ეს შეჭამე და ოცნება აგიხდება!-ხელში მომაჩეჩა ერთ უბრალო კანფეტი,გაკვირვებულმა დავხედე კანფეტს და როცა თავი ავწიე ის უკვე აღარ იყო,თითქოს მიწამ ჩაყლაპაო კანფეთი სევჭამე და თან გივიზე ვფიქრობდი,უცებ ყველაფერი შეიცვალა მე წარსულში დავბრუნდი და გივის გვერდით ხის ძირში გავჩნდი -მიყვარხარ! - მეც!-ვთქვი და ტუჩებში ვაკოცე თვალები გავახილე და ჭერს ავხედე,სიზმარი ყოფილა,ავდექი და სკოლაში წავედი -გამარჯობა!-მივესალმე კლასელებს და ჩემს ადგილზე დავჯექი -გამარჯობა ,ჩემო დედოფალო!გაისმა გივის ხმა და მერხზე წითელი ვარდი დამიდო -გივი!-ვიკივლე და ყელზე ჩამოვეკიდე -ვიცოდი რომ წითელი ვარდ…-სიტყვები ჩემმა კოცნამ გააწყვეთინა უცებ დავინახე ის ქალი ,რომელმაც კანფეტი მომცა,მან გამიღიმა და გაქრა
კომენტარები არ დაგავიწყდეთ !!
|