ყველა დაიძაბა 

-მე ნექსუსი ვარ,ცოდნის წიგნში არ დაგიტოვათ დედათქვენმა წერილი?-იკითხრა როცა ბიჭები ჩემს უკან დადგნენ

-ასე ადვილად ვერავის ვერ ვენდობი მოდი რამდენიმე კითხვას დაგისვამ,რა ერქვა დედაჩემს?

-მელინდა,მელინდა გორდონი იყო მესამე დონის ჯადოქარი

მერე ყველაფერი გამოვკითხე,ნექსუსმა თავის სახლში წაგვიყვანა სადაც ჩვენ ვიცხოვრებდით

-კეთილი იყოს თქვენი მობრძანება,იმედია თქვენგან კარგი ჯადოქრები გამოვა!-გაიცინა მერე კი დასერიოზულდა-სანამ გამოცდილი ჯადოქრები გამოხვალთ მანამდე მეთიუ იქნება თქვენი  მცველი დემონებისგან!-ეს თქვა და იმხელა ხმაზე იყვირა მეთიუ რომ ლამის ყურები მეტკინა

-მოვდივარ!-დაიყვირა ნაცნობმა ხმამ და კიბეებზე ჩამოირბინა

მისი დანახვისას თვალები შუბლძე ამივიდა,ეს ის მეთიუ იყო რომელიც სიგიჟემდე მიყვადა,მან კი ასე რომ ვთქვათ გამომიყენა და მიმატოვა,მეთიუმ დამინახა თუ არა სახე შეეცვალა

-აქ როგორ მომაგენი?-გაბრაზებულმა წამავლო ხელი მაჯაზე,მან ხომ არ იცოდა რაომ ჩემი დაცვა მოუწევდა,არ იცოდა რომ მე ძალა გამაჩნდა

-ხელი გამიშვი!-ის ხელს არ მიშვებდა და განაგრძობდა

-ხომ არ გადაირიე?რატომ მომძებნე ჩვენს შორის ყველაფერი დანთავრდა!-ყველა გაკვირვებული გვიყურებდა,გარდა სემისა,მხოლოდ მან იცოდა ყველაფერი

-მართალი ხარ ჩვენს შორის ყველაფერი დამთავრდა!-ხელი გამოვგლიჯე

-აბა აქ რატომ ხარ?-მასზე საშინლად გაბრაზებული ვიყავი,თვალები უნებურად დავძაბე და თავლებსი ჩავხედე

-სისხლი გიდუღს!-ვთვი  თუ არა მეთიუ იატაკზე დაეცა

-ტემპერატურა გიწევს!-მეთიუ იატაკზე იკლაკნებოდა თუმცა ჩემს შეჩერებას არავინ არ ცდილობდა,მის თვალებში უზომო ტკივილს ვხედავდი და ეს მსიამოვნებდა, ტანში უჩვეულოდ გამაჟრჟოლა , რამდენიმე წუთი და ის ჩემს წინ მოკვდებოდა,მე არ ვაპირებდი ის ცოცხალი დამეტოვებინა,ანდა არა მე მას ცოცხალს დავტოვებ და სამუდამოდ გავუმწარებ სიცოცხლეს,კიდევ ცოტაც!

-ემა ,ზედმეტი მოგდის კლავ!-მომესმა  სემის ხმა