გადავწყვიტე ძალიან სემემოკლებინა მოთხრობა და ასე დამემთავრებინა,უამრავი დაძაბული და ჩხუბი,ვამპირებთან ბრძოლა და დემონების მეფესთან ლუციფერთან ბრზოლა გამოვტოვე,აგრეთვე ის შიშის დემონთან და კიდევ უამრავ საინტერესო აგილები გამოვტოვე იმიტომ რომ ვეღარ შემოვალ და ხვალ მივდივარ სვანეთში :((
-ნექსუს,მეთიუ გაშეშდით!-წამიძახა ემამ
-რას აკეთებ?სულ მთლად გადაირიე?-გაუკვირდა ნექსუსს
-მამა!ემამ ყველაფერი იცის!-ჩაიჩურჩულა მეთიუმ
-საიდან?
-სემმა უთხრა!
-სემმა საიდან გაიგო?
-ვითომ არაფერი იცი?ჩემი აზრები წაიკითხა!
-ჯასტინ! სემ! ხელი მომკიდეთ!-ბიჭებმა შეასრულეს ემას თხოვნა
"მოვიხმობ უძველეს სამთა ძალას
დაე გაქრეს საზღვარი ფანტომთა ზონის
ნექსუსი ჩაკეტეთ ფანტომთა ზონაში და
მისი ძალა მისეცით სემს"
ნექსუსის ძალა სემს შეუერთდა ახოლო ნექსუსი გაქრა
***
მეთიუ ისეთი საწყალი თვალებით უყურებდა ემას რომ შეეცოდა,მაგრამ ეს არაფერს ცვლიდა
-სემ მიშველე თორემ შენი და მომკლავს!-ბოლო ხმაზე იყვირა მეთიუმ,ოთახში ჯასტინი და სემი შემოვარდნენ
-შენ ხომ თქვი რომ არაფერ დაუშავებდი!-აყვირდა სემი
-სემ თავი დაბანებე!-თავი გააქნია ემამ,მეთიუ იქვე ჩაიკეცა
-თავი დაანებე!-წინ გადაუდგა ჯასტინი,ემამ ახლა მზერა ჯასტინისკენ გადაიტანა
ჯასტინიც იქვე ჩაიკეცა
ემას შეეშინდა და თვალები ჩაუქრა
-მეგონა ჩემზე არ მოქმედებდა ეს ძალა!-ძლივს წამოდგა ჯასტინი
-მეც ასე მეგონა!ახლა კი დაწყებული უნდა დავასრულო!-ჩაიღიმა ემამ და მეთიუსკენ წავიდა
-თავი დაანებე!აპატიე!-აყვირდა სემი
-სემ მოკეტე!-დაიყვირა ემამ
-არა არ გავჩუმდები!ვერ ხედავ როგორ ბოროტდები?ვერ ხედავ რას აკეთებ შურისძიებისთვის?ის უკვე ადამიანია!მისი მოკვლა არ შეიძლება!ყველაფერი შენს გამო მოხვდა!ეშმაკის დღეს შენ გინდოდა სხვა ქალაქში წასვლა!შენი ბრალია ახლა აქ რომ ვართ და რაღაც უაზრო ძალები გვაქვს!-ყვირილს განაგრძობდა სემი
-სემ გაჩუმდი ისეთ რაღაცას იტყვი რასაც მერე ინანებ!-დაუყვირა ჯასტინმა
-არაფერსაც არ ვინანენ!მინდა იცოდეს რომ დეას ყოველთვის ის უფრო მეტად უყვარდა,არ გახსოვს ჩევენ ყურადღებასაც არ გვაქცევდა!მაგას ზღაპრებს უყვებოდა ზილის წინ ჩვენ კი კარს მოგვიხურავდა და დაიძინეთო გვეტყოდა!სულ ყურადღების ცენტრში იყავი!არასდროს არ მოგწონდა დედა ან მამა თუ მე ან ჯასტინს მოგვეფერებოდა!
-სემ მოკეტე!-დაუყვირა ემამ და მისკენ გაიხედა,ძალები ვერ მოთოკა,სემმი ინერციის ძალით კედელს მიეხეთქა
ემას ცრემლები წამოსცვივდა
და მეთიუს გახედა
-მეთიუ იცი როგორ უნდა მაქციო უბრალო ადამიანად?
-კი!-გაკვირვებით უპასუხა მეთიუმ
-ხოდა რას ელოდები!არ მინდა ეს ძალები!მალე!
-კი მაგრამ დარწმუნებული ხარ?
-კი!მაგრამ მანამდე რაღაც უნდა გავაკეთო!-აცრემლებულმა თქვა და ჯასტინს თვალებში ჩახედა
-თვალს გიბნელდება!ჩემს შესახებ მოგონებები იშლება!მე შენთვის აღარ ვარსებობ!მზე ამოვა და სამუდამოდ დაგავიწყდები!
მერე თავის უმცროს ძმასთან მივიდა და იგივე გაუმეორა,მერე კი მეთიუს შეხედა
-მეც წამიშლი შენს შესახებ მოგონებებს?
-არა!
***
ემა ახლა ადამიანი იყო,უბრალო ადამიანი არ ჰქონდა ძალები, არ ჰქონდა ოჯახი და არაფერი გააჩნდა
მაგრამ მას უნდა ეპოვა ფრანცისკო,ერთადერთი ადამიანი ვინც უყვარდა,
კარები გააღო და სახლიდან გამოვიდა
-ემა მოიცადე!-დაიყვირა ჯასტინმა და ემას გამოეკიდა
-რა გინდა?-მისკენ მიტრიალდა ემა,ჯასტინს რაღაცის თქმა უნდოდა მაგრამ მზე ამოვიდა და მის წინ მდგარი ემა უცხო ადამიანი გახდა
-რატომ ტირით?-ჰკითხა მის წინ მდგარ უცნობ გოგო
ნას(ემას)
უცნობს გაეღიმა და შეტრიალდა,ნელა გაუყვა ქუჩას
***
ემა ქუჩას ჩუმად მიუყვებოდა და ტიროდა ,მის ძმებს არაფერი ახსოვდათ მის შესახებ ,მხოლოდ მეთიუმ და მან იციდნენ ყველაფერი,ტაქსი გააჩერა და აეროპორტში წავიდა,მისთვის ახლა ახალი ცხოვრება იწყებოდა,ეცდებოდა დაეწყო ახალი ცხოვრება,მაგიის გარეშე,თავისი ძმების და მეთიუს გარეშე,მაგრამ არა ფრანცისკოს!ის იპოვიდა მას რადაც არ უნდა დასჯდომოდა
რამე გაუგებრობა რომ არ იყოს მინდა გითხრათ რა გამოვტოვე *ელენა მეთიუს დედა იყო
*მეთიუ კი ნახევრად დემინი და ნახევრად ადამიანი
*ჯასტინი შიშის დემონი კლავდა(მაგრამ რადგან შევამოკლე ასე არ მოხვდა)
*სემი ძალებს კარგავდა
*ემა კი ბოლოს წინა თავში ლუცეფერს უნდა შეებრძოლებოდა
*ემა ფრანცისკოს იპვნიდა,მაგრამ ფრანცისკოს არაფერი არ ემახსოვრებოდა
*ემას ძალა ფრანცისკოზე არ იმოქმედებდა
ახლა კი ყველას მადლობას ვუხდი ვინც ჩემს მოთხრობას კითხულობდა,ამ საიტზე ეს იქნება ბოლო თავი მაგრამ ახლახან დავიწყე სხვა საიტზე ამ მოთხრობის დაწერა და იქ ყველაფერი იქნება რაც აქ გამოვტოვე :))
დიდი მადლობა ვინც კითხულობდა და ძალიან გთხოვთ შაფასეთ მთლიანი მოთხრობა :))
195
712
9
